رشته علوم و مهندسی آب در ابتدا به نام آبیاری شناخته میشد و هدف اصلی آن بحث و بررسی طراحی علمی سیستم آبیاری در مزرعه بود. بعد از سالها پذیرش دانشجو در این رشته، به دلیل اهمیت کاربرد آب در موضوعات مختلف مثل شرب، پساب و فاضلاب، مدیریت و برنامهریزی منابع آب و... این موضوع که بحث آب صرفا مربوط به کشاورزی نیست کاملا نمایان شده و توسعه این رشته مد نظر قرار گرفت. پس از آن با تغییر عنوان این رشته تلاش شد تا جذابیت آن برای جذب دانشجویان مستعدتر نیز افزایش یابد. بر این اساس این رشته به مهندسی کشاورزی- آبیاری و سپس مهندسی کشاورزی- آب تغییر نام یافت. از حدود سال 85 تلاش شد تا انسجامی بین این رشته در مقطع کارشناسی و رشتههای تحصیلات تکمیلی آن ایجاد گردد. به همین خاطر کمیتهای متشکل از اساتید مختلف دانشگاههایی نظیر تهران، مشهد، شهید چمران اهواز و شیراز تشکیل شد که رشته مهندسی آب را مورد بازبینی قرار داده و به این نتیجه رسیدند که موضوع آب موضوعی بسیار وسیعتر از بحث کشاورزی است. با توجه به این موضوع از سال 1385 بازنگری دروس انجام شده و عنوان رشته به علوم و مهندسی آب تغییر پیدا کرد. هدف این رشته، استفاده از آب برای کاربردهای مختلف، بخصوص کشاورزی است. بنابراین یک مهندس آب باید با آب و ویژگیهای آن، طریقه انتقال آب به محل مصرف و طریقه استحصال آب آشنا باشد و برای تسلط به موارد فوق لازم است که از دانشهای دیگری از قبیل: زمینشناسی، هوا و اقلیمشناسی، خاکشناسی، طراحی و ساخت تأسیسات آبی و مکانیزم مصرف آب توسط خاک و گیاه اطلاع داشته باشد. به عبارت دیگر این گرایش، علم آب و خاک است و دانشجویان درباره نحوه استحصال آب، انتقال آب و شبکههای توزیع آب، تأمین نیازهای آبی با روشهای مختلف، خارج ساختن آبهای اضافی توسط شبکههای زهکشی و احداث سدهای انحرافی و خاکی آموزش میبینند. امروزه رشته علوم و مهندسی آب در سطح جهانی نیز بسیار مورد توجه است زیرا با توجه به افزایش روز افزون جمعیت و توسعه صنایع، منابع محدود آب شیرین قابل دسترس در معرض انواع آلودگیهای میکروبی و شیمیایی قرار گرفته است؛ آلایندههای فراوانی از طریق فاضلابهای شهری، صنعتی و زهآبهای کشاورزی منابع حیاتی انسانها را به طور جدی مورد تهدید قرار دادهاند و این روند، رفته رفته به گونهای شده که دسترسی به آب کافی و مناسب در برخی از کشورها به یک بحران جدی تبدیل شده است. همچنین، بحران آب در ایران تحت تأثیر چهار عامل رشد جمعیت، کشاورزی کمبازده، مدیریت ناکارآمد در سایه عطش توسعه و تغییرات اقلیمی شدید قرار دارد. در حال حاضر فارغ التحصیلان این رشته در بخش خصوصی، وزارت نیرو، وزارت جهاد کشاورزی، مهندسین مشاور آب و خاک، پیمانکاریهای مختلف و شیلات زمینه کاری داشته و میتوانند در زمینههای مختلف طراحی سیستمهای آبیاری و زهکشی؛ طراحی و احداث کانالها و خطوط انتقال آب و نیز سازههای آبی؛ مدیریت، برنامهریزی و بهرهبرداری از منابع آب؛ حفاظت از منابع آب و... مشغول به کار شوند.